Is RET ouderwets? Laats hoorde ik dat iemand zeggen. RET staat als theorie en therapie minder in de aandacht dan ‘jongere’ benaderingen als ACT en Mindfulness. RET is ontwikkeld midden jaren 50, ACT en Mindfulness staan vanaf eind jaren 80, begin jaren  90 in de belangstelling. Zowel RET, als ACT en Mindfulness passen onder de grote paraplu van ‘cognitieve gedragstherapie-en’. We onderscheiden een 1^e, 2^e en 3^e generatie gedragstherapie:

De eerste generatie gedragstherapie is de meest ‘pure’ gedragstherapie, waar technieken als exposure en bijvoorbeeld systematische desensitisatie toe behoren.We spreken qua tijd over begin 1900.

Tot de tweede generatie (cognitieve) gedragstherapie behoort RET (van Albert Ellis) en CT (Cognitieve Therapie, van Aaron Beck). Rond de 50-er jaren in de vorige eeuw komt er belangstelling op voor cognities. In deze therapie-en wordt gefocused op herstructurering of veranderen van (irrationele) cognities. De inhoud (en invloed) van gedachten staat voor een groot deel centraal.  Kort gezegd kan je volgens deze benadering anders leren denken (qua inhoud), waardoor we beter kunnen functioneren.

Tot de derde generatie cognitieve gedragstherapie-en wordt Mindfulness gerekend, als ook ACT (Acceptance and Comittment Therapy). In deze benaderingen wordt niet zozeer naar de inhoud gekeken van gedachten, maar meer naar de functie ervan, naar hoe wij ons tot onze gedachten verhouden. Niet anders leren denken (qua inhoud), maar meer algemeen onze gedachten minder serieus nemen, er afstand van kunnen nemen en gedachten slechts als gedachten leren beschouwen en niet als feiten, is kort gezegd de insteek van deze therapieeen.

In de benadering en filosofie van RET zit veel overlap met deze derde generatie gedragstherapieeen. Bijvoorbeeld als het gaat over hoe wij ons verhouden tot narigheid en moeilijkheden in de wereld. Waar ACT dan spreekt over ”schone” narigheid die ons overkomt, en de ”vuile” narigheid die wij er als het ware bovenop gooien doordat we met de moeilijkheden en ellende in gevecht gaan als het ware, spreekt RET eigenlijk over precies hetzelfde als we praten over een ”adequate reactie” van iemand op een moeilijke gebeurtenis, en een ”niet-adequate reactie”.